وقتی کسی را دوست دارید

  

 

  وقتی کسی را دوست دارید، حتی فکر کردن به او باعث شادی و آرامشتان میشود. 

وقتی کسی را دوست دارید، در کنار او که هستید، احساس امنیت میکنید. 

وقتی کسی را دوست دارید، حتی با شنیدن صدایش، ضربان قلب خود را در سینه حس میکنید. 

وقتی کسی را دوست دارید، زمانی که در کنارش راه میروید احساس غرور میکنید. 

وقتی کسی را دوست دارید، تحمل دوریش برایتان سخت و دشوار است.  

وقتی کسی را دوست دارید، شادی اش برایتان زیباترین ونظره دنیا و ناراحتی اش برایتان سنگین ترین غم دنیاست. 

وقتی کسی را دوست دارید، حتی تصور بدون او زیستن برایتان دشوار است. 

وقتی کسی را دوست دارید، شیرین ترین لحظات عمرتان لحظاتی است که با او گذرانیده اید. 

وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید برای خوشحالی اش دست به هر کاری بزنید. 

وقتی کسی را دوست دارید، هر چیزی را که متعلق به اوست، دوست دارید. 

وقتی کسی را دوست دارید، در مواقعی که به بن بست میرسید، با صحبت کردن با او به آرامش میرسید. 

وقتی کسی را دوست دارید، برای دیدن مجددش لحظه شماری میکنید. 

وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید از خئاسته های خود برای شادی او بگذرید. 

وقتی کسی را دوست دارید، به علایق او بیشتر از علایق خود اهمیت میدهید. 

وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید به هر جایی بروید فقط او در کنارتان باشد. 

وقتی کسی را دوست دارید، ناخودآگاه برایش احترام خاصی قائل هستید. 

وقتی کسی را دوست دارید، تحمل سختی ها برایتان آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان میشوند. 

وقتی کسی را دوست دارید، او برای سما زیباترین و بهترین خواهد بود اگرچه در واقع چنین نباشد. 

وقتی کسی را دوست دارید، به همه چیز امیدوارانه مینگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان میشمارید. 

وقتی کسی را دوست دارید، با موفقیت و محبوبیت او شاد و احساس سربلندی میکنید. 

وقتی کسی را دوست دارید، واژه تنهایی برایتان بی معناست. 

وقتی کسی را دوست دارید، آرزوهایتان آرزوهای اوست. 

وقتی کسی را دوست دارید، در دل زمستان هم احساس بهاری بودن دارید.  

به راستی دوست داشتن چه زیباست، اینطور نیست؟